Mnich, prezbiter.
Jest wpisany do Martyrologium Rzymskiego pod datą 23 lipca.
Urodził się ok. 360 r., w okolicy Dobrudży (obecnie na granicy Rumunii i Bułgarii).
Pochodził z zamożnej rodziny. Z tego powodu uważany jest za jednego z pierwszych rumuńskich świętych. Niektórzy badacze dowodzą, iż miejscem jego narodzin była Prowansja. Początkowo interesował się filozofią i astronomią. Znał język grecki i łaciński. Miał dobre wykształcenie. Zaprzyjaźnił się z Germanusem, który był starszy od niego o kilka lat. Powołanie do życia mniszego poczuł jeszcze w dzieciństwie.
Około 378 r. razem z Germanusem, wyjechał do Palestyny. W Betlejem poznał monastycyzm palestyński, jeszcze przed przybyciem tam św. Hieronima. Przebywał tam około dwóch lat. Potem wyjechał do Egiptu. Przebywał w delcie Nilu i w Sketis. Odwiedzał wielu anachoretów i sławnych mnichów, rozproszonych po całym Egipcie. Chciał zakosztować życia świętych Ojców. Siebie uważał za początkującego. Jago przewodnikiem duchowym był św. Pafnucy. Jako wierny przyjaciel towarzyszył mu stale Germanus.
Przed 403 r. obydwaj udali się do Konstantynopola, gdzie św. Jan Chryzostom udzielił Kasjanowi święceń diakonatu. Germanus został wtedy prawdopodobnie kapłanem. O Janie Chryzostomie powiedział: „Zawdzięczam mu wszystko”.
W roku 404 Kasjan i Germanus wyjechali do Rzymu, zabierając ze sobą list, który duchowni znad Bosforu słali w obronie swojego biskupa, skazanego na banicję. Kasjan bronił Złotoustego przed papieżem Innocentym. Spotkał się wtedy także z Leonem Wielkim, wtedy będącym diakonem. Niektórzy sądzą, że wtedy wyświęcono Kasjana na kapłana. Być może także wówczas umarł Germanus.
Kasjan przybył ok. 415 r. do Marsylii. Reformował istniejące klasztory i założył nowe dwa: męski i żeński. Nie jest do końca znana pierwotna organizacja tych cenobickich instytucji. Niemniej dwujęzyczność ułatwiała mu starania o stworzenie porozumienia między Wschodem a Zachodem. Był on w rzeczywistości mnichem wędrownym, ale dzięki doświadczeniu różnych form eremityzmu i cenobityzmu zdobytemu na Wschodzie mógł zaproponować model bardziej dostosowany do mentalności zachodniej.
Na nalegania Kastora, biskupa Apt (Prowansja), oraz ascetów Kasjan zredagował traktaty: De institutis coenobiorum et de octo vitiorum principalium remediis (Reguły), a następnie Collationes – konferencje (Rozmowy z Ojcami). Powstały one przed 429 r. Przedstawił w nich rozbudowaną naukę o doskonałości mniszej i ascezie pojmowanej jako wiedza praktyczna. Wpływ tych wykładów na dalszy rozwój duchowości chrześcijańskiej był ogromny. Na prośbę papieża, św. Leona, napisał jeszcze dzieło De incarnatione Domini contra Nestorium (O Wcieleniu Pańskim przeciw Nestoriuszowi). Całość nauk można sprowadzić do równania: miłosierdzie=czystość serca=czysta modlitwa. Kasjan w swoich dziełach sporo czerpał z Ewagriusza z Pontu i z Pisma Świętego.
Zmarł w Marsylii około roku 435.
Mimo nieprzychylnej wzmianki w tzw. Dekrecie Gelazego oraz zastrzeżeń zgłaszanych przez niektórych współczesnych, Kasjan cieszył się ogromnym autorytetem. Czczony jest przez Cerkiew prawosławną, zaś w Kościele rzymskokatolickim jest świętym czczonym lokalnie, głównie w Marsylii. Tam, w świątyni męczennika Wiktora, spoczywają szczątki relikwii Kasjana, które zachowały się nawet w burzliwym okresie rewolucji francuskiej. W Marsylii uczczono go wspomnieniem w dniu 23 lipca; w Kościele greckim wspominano go 28 lub 29 lutego.
Bibliografia:
Św. Jan Kasjan, Rozmowy z Ojcami, tom 1, Źródła Monastyczne 28, Kraków 2002.
Tyniec Wydawnictwo Benedyktynów opublikowało następujące pozycje związane ze św. Janem Kasjanem:
Św. Jan Kasjan, Reguły (De institutits coenobiorum), Źródła Monastyczne 100, Kraków 2023.
Tenże, Rozmowy z Ojcami, tom 1, Źródła Monastyczne 28, Kraków 2002.
Tenże, Rozmowy z Ojcami, tom 2, Źródła Monastyczne 70, Kraków 2015.
Tenże, Rozmowy z Ojcami, tom 3, Źródła Monastyczne 80, Kraków 2017.
Tenże, Rozmowy o modlitwie. Rozmowy IX i X z Abba Izaakiem, Z Tradycji Mniszej 31, Kraków 2013.
Tenże, O wiedzy duchowej, Z Tradycji Mniszej 48, Kraków 2011.
Tenże, O przyjaźni, Z Tradycji Mniszej 49, Kraków 2011.
Tenże, Istota walki duchowej, Z Tradycji Mniszej 62, Kraków 2016.
Tenże, O grzechu i pokucie, Z Tradycji Mniszej 63, Kraków 2017.
C. Stewart OSB, Kasjan mnich, Źródła Monastyczne 34, Kraków 2019.
Brunon Koniecko OSB – benedyktyn tyniecki. Do opactwa wstąpił w 2010 roku. Święcenia kapłańskie przyjął w 2018 r. Jest absolwentem administracji oraz teologii. W opactwie tynieckim był m.in. przeorem, podprzeorem i wychowawcą. Autor książek: Medytować to…, Nie żartujcie sobie z Bóstwa!, Modlitwa Jezusowa. Przewodnik po rekolekcjach Oddychać Imieniem, Droga Filokalii. 50-dniowe ćwiczenie duchowe
Opracowanie graficzne: Mikołaj Jastrzębski OSB
Jeśli chcesz otrzymywać bezpłatne powiadomienia o wszystkich tekstach, które w danym tygodniu pojawiły się na portalu modlitwajezusowa.com.pl, to zapisz się na otrzymywanie wiadomości. Jak będzie działać system powiadomień o nowych wpisach na portalu modlitwajezusowa.com.pl? Raz w tygodniu, w niedzielę o 18:00, otrzymasz wiadomość z listą najnowszych artykułów, które ukazały się na portalu modlitwajezusowa.com.pl.
