Święci mnisi

Święty Antoni Wielki

Urodził się w 251 r. w Egipcie, w Koma (dzisiaj Qiman al Arus), sporej wsi położonej w pobliżu większego miasta Herakleopolis, w dolinie Nilu, niedaleko od Fajum, w rodzinie chrześcijańskiej.

Opat.

Jest wpisany do kalendarza powszechnego rzymskiego. Jego wspomnienie obowiązkowe obchodzimy 17 stycznia.

Ojciec wszystkich mnichów i pustelników, założyciel ruchu monastycznego.

Urodził się w 251 r. w Egipcie, w Koma (dzisiaj Qiman al Arus), sporej wsi położonej w pobliżu większego miasta Herakleopolis, w dolinie Nilu, niedaleko od Fajum, w rodzinie chrześcijańskiej.

Jego Żywot napisał św. Atanazy Wielki. Dowiadujemy się z niego, że rodzice św. Antoniego byli osobami bardzo zamożnymi, ponieważ posiadali 300 arur uprawnej ziemi (nieco ponad 80 hektarów) w bardzo żyznym Egipcie. W domu Antoniego mówiono po koptyjsku, gdyż w przyszłości będzie on musiał korzystać z tłumaczy, aby móc porozumieć się z odwiedzającymi go Grekami.

W wieku 18 lub 20 lat, Antoni stracił swoich rodziców. Wtedy postanowił pozbyć się swego majątku, oddając ziemię mieszkańcom swej wsi. Sprzedał ruchomości, a uzyskane pieniądze podzielił między ubogich, Jedynie drobną kwotę zatrzymał dla młodszej siostry, którą się opiekował. Później jednak zdecydował się również i to oddać biednym, powierzając dziewczynę na wychowanie pobożnym dziewicom. Sam natomiast podejmuje życie ascetyczne. Mieszka w pobliżu wsi prawdopodobnie przez kilkanaście lat. Następnie przenosi się do skalnej skarpy. Później wybrał opuszczony fort, na brzegu ziemi uprawnej.

Po 20 latach życia w ten sposób przyszli do niego ludzie, zaciekawieni jego sposobem życia. W 311 r. udał się do Aleksandrii. Opuścił ją po wygaśnięciu prześladowania, którego ostatnim wydarzeniem była męczeńska śmierć Piotra, biskupa Aleksandrii. Następnie udał się do oazy położonej w Wadi Araba, dolinie rozdzielającej na dwie części góry ciągnące się wzdłuż wybrzeża Morza Czerwonego. Tutaj otrzymywał żywność od Beduinów oraz gości, którzy odszukali go na pustyni. Dopiero po jakimś czasie zaczął uprawiać kawałek ziemi, nawadniając ją wodą ze źródła. Pozwoliło mu to samodzielnie się wyżywić. Gromadzili się wokół niego uczniowie, którzy zaczęli budować swoje pustelnie. W VII w. zbudowano klasztor (Deir el Qaddis Antwan), który istnieje do dzisiaj.

Antoni nie przebywał cały czas w tym miejscu. Kilkakrotnie powracał na krótko do swych uczniów w Pispir, być może odwiedzał inne skupiska ascetyczne. Około 335 r. przybył do Aleksandrii, odwiedzając Dydyma Ślepego, który był sławny ze swej pobożności, nauczania i ślepoty.

Zmarł w 356 r.

Święty Atanazy Wielki, autor Żywota św. Antoniego, mówił o nim, że był pierwszym ascetą, który wybrał życie na pustyni. Ewa Wipszycka wskazuje, że taka tradycja panowała w literaturze koptyjskiej, a Antoni „pozostał w pamięci chrześcijan egipskich jako pierwszy mnich, który odkrył drogę prowadzącą ku Bogu przez pustynny żywot”.

Bibliografia:

E. Wipszycka, Wprowadzenie, [w:] Święty Antoni, Żywot. Pisma ascetyczne, Źródła Monastyczne, 35, Kraków 2011.


Brunon Koniecko OSB – benedyktyn tyniecki. Do opactwa wstąpił w 2010 roku. Święcenia kapłańskie przyjął w 2018 r. Jest absolwentem administracji oraz teologii. W opactwie tynieckim był m.in. przeorem, podprzeorem i wychowawcą. Autor książek: Medytować to…Nie żartujcie sobie z Bóstwa!Modlitwa Jezusowa. Przewodnik po rekolekcjach Oddychać ImieniemDroga Filokalii. 50-dniowe ćwiczenie duchowe


Opracowanie graficzne: Mikołaj Jastrzębski OSB



Jeśli chcesz otrzymywać bezpłatne powiadomienia o wszystkich tekstach, które w danym tygodniu pojawiły się na portalu modlitwajezusowa.com.pl, to zapisz się na otrzymywanie wiadomości. Jak będzie działać system powiadomień o nowych wpisach na portalu modlitwajezusowa.com.pl? Raz w tygodniu, w niedzielę o 18:00, otrzymasz wiadomość z listą najnowszych artykułów, które ukazały się na portalu modlitwajezusowa.com.pl.

Close Search Window
Zamknij