Dziewica, siostra św. Benedykta z Nursji, opata.
Jest wpisana do kalendarza powszechnego rzymskiego. Jej wspomnienie obowiązkowe przypada 10 lutego. Natomiast w kalendarzu Konfederacji Benedyktyńskiej jej obchód jest podniesiony do rangi święta, a u mniszek obchodzona jest uroczystość. Jest patronką wszystkich benedyktynek.
Urodziła się ok. 480 r. w Nursji.
Jest rodzoną siostrą św. Benedykta z Nursji. Po śmierci rodziców przyłączyła się do swojego brata. Był on dla niej kierownikiem duchowym. Założyła żeńskie domy w pobliżu wspólnot męskich. Według tradycji zapoczątkowała klasztor benedyktynek w Plumbarioli (k. Subiaco) oraz u podnóża Monte Cassino. W okresie swojej młodości poświeciła się Bogu. Była przełożoną żeńskiego klasztoru niedaleko opactwa w Monte Cassino. Autor Dialogów, św. Grzegorz Wielki, w których opisuje życie św. Benedyka z Nursji (II księga Dialogów), opowiada o jej ostatnim spotkaniu z jej bratem oraz o jej pogrzebie.
Zmarła ok. 542 r. pod Monte Cassino.
Została pochowana w kaplicy św. Jana w opactwie na Monte Cassino. Po najeździe Longobardów na ten klasztor, jej relikwie zostały przeniesione do opactwa Fleury. Obecnie znajdują się w Le Mans. Część ich otrzymało Monte Cassino.
W ikonografii jest przedstawiana jako dojrzała kobieta w benedyktyńskim habicie lub jako młoda mniszka. Do jej atrybutów należą księga z Regułą, pastorał ksieni, krucyfiks, gołąb, palma. Często występuje w towarzystwie św. Benedykta z Nursji, a czasami w grupie mnichów czy świętych.
[Benedykt i Scholastyka] cały dzień spędzili chwaląc Boga i rozmawiając o Jego sprawach, a kiedy zmierzch zapadł, spożyli razem posiłek. Siedzieli jeszcze przy stole i robiło się coraz później, oni zaś ciągle nie mogli skończyć rozmowy o sprawach Bożych. Wówczas mniszka ta, siostra Benedykta, powiedziała do niego: „Proszę cię, nie porzucaj mnie tej nocy! Rozmawiajmy aż do rana o radościach życia wiecznego”. „Cóż ty takiego mówisz, siostro?” – odparł Benedykt. – „Nie mogę spędzić nocy poza klasztorem”. Skoro [Scholastyka] głowę uniosła, zerwała się tak wielka burza z piorunami i błyskawicami, lunęła taka ulewa, że ani czcigodny Benedykt, ani towarzyszący mu bracia nie mogli jednym krokiem wyjść na dwór. Nic dziwnego, że [Scholastyka] długo tęskniąc do brata była owej godziny silniejsza od niego, bo według słów Jana „Bóg jest miłością”. I jest w tym głęboka sprawiedliwość, że więcej osiągnęła ta, która więcej kochała (Św. Grzegorz Wielki, fragment publikacji Dialogi).
Bibliografia:
Z. Pałubska, Scholastyka, [w:] Encyklopedia katolicka, tom XVII, Lublin 2012.
T.M. Gronowski (opr.), Benedyktyńscy święci, Kraków 2009.
Brunon Koniecko OSB – benedyktyn tyniecki. Do opactwa wstąpił w 2010 roku. Święcenia kapłańskie przyjął w 2018 r. Jest absolwentem administracji oraz teologii. W opactwie tynieckim był m.in. przeorem, podprzeorem i wychowawcą. Autor książek: Medytować to…, Nie żartujcie sobie z Bóstwa!, Modlitwa Jezusowa. Przewodnik po rekolekcjach Oddychać Imieniem, Droga Filokalii. 50-dniowe ćwiczenie duchowe
Opracowanie graficzne: Mikołaj Jastrzębski OSB
Jeśli chcesz otrzymywać bezpłatne powiadomienia o wszystkich tekstach, które w danym tygodniu pojawiły się na portalu modlitwajezusowa.com.pl, to zapisz się na otrzymywanie wiadomości. Jak będzie działać system powiadomień o nowych wpisach na portalu modlitwajezusowa.com.pl? Raz w tygodniu, w niedzielę o 18:00, otrzymasz wiadomość z listą najnowszych artykułów, które ukazały się na portalu modlitwajezusowa.com.pl.
