Opat.
Jest wpisany do kalendarza Konfederacji Benedyktyńskiej. Jego wspomnienie obowiązkowe przypada 15 maja.
Pachomiusz urodził się ok. 292 r. w Sne w Górnym Egipcie.
Jego rodzice, dość zamożni i wieśniacy, byli poganami. Prawdopodobnie nauczył się pisać i czytać w języku koptyjskim. Uczył się także języka greckiego. W 312 r. został zmuszony do wstąpienia do wojska. W czasie kampanii Maksymina Dai przeciwko Licyniuszowi doznał miłosierdzia chrześcijan z Teb. To doprowadziło go do decyzji zostania chrześcijaninem. Uwolniony z wojska, osiadł początkowo w wiosce Szeneset, gdzie ok. 313 r. przyjął chrzest. Następnie został uczniem pustelnika Palamona, ucząc się surowej ascezy. Pachomiusz zachowa tę surowość ascezy do końca swojego życia. Około 323 r. zamieszkał w pustynnej wiosce Tabennisi. Tu dołączyli do niego okoliczni wieśniacy. Nie zgodził się jednak na ich pobyt. Później przybywało więcej osób. Około 324 r. zaczął formalnie organizować wspólnotę. Zbudował także niedaleko klasztor dla swojej siostry Marii.
Cztery lata później przybywa do niego Teodor (mający wówczas 13-14 lat), który został jego pomocnikiem. Był członkiem wspólnoty ascetów w okolicach tego miasta. W okresie 329-340 Pachomiusz założył klasztory w Phbow, Tse, Szmin, Tsmine i Phnoum. W 336 lub w 337 r. przybył do Phbow, a Teodora ustanowił przełożonym w Tabennisi. Brat Teodora, Pafnucy, został głównym zarządcą wszystkich klasztorów (dziewięć męskich i dwa żeńskie).
Podczas choroby Pachomiusza Teodor przyrzekł innym przełożonym, że gdy Pachomiusz umrze, to on będzie jego następcą. Gdy Pachomiusz się o tym dowiedział, to pozbawił jego wszystkich funkcji i polecił mu odbyć pokutę, która trwała dwa lata.
Pachomiusz umiera 9 maja 346 r. na skutek dżumy.
Po jego śmierci nastąpił rozwój zapoczątkowanej przez niego wspólnotowej formy życia. W 352 r. było ok. dwóch tysięcy braci, a na początku V wieku było ich pięć tysięcy.
Pachomiusz napisał Regułę dla swojej wspólnoty oraz 11 listów. Święty Hieronim przetłumaczył Regułę w 404 r. na język łaciński (dostępna w publikacji Pachomiana Latina), dzięki czemu stała się ona bardziej znana na Zachodzie. Na Wschodzie rozgłos umożliwiły Pachomiana Graeca i Opowiadania dla Lausosa (Historia Lausiaca) Palladiusza.
Pachomiusz jest prawdopodobnie autorem najstarszej reguły monastycznej. Stworzył także podstawy życia we wspólnocie monastycznej oraz kongregację klasztorów.
Opracowano na podstawie Pachomiana Latina, Źródła Monastyczne, 11, tłum. A. Bober, W. Miliszkiewicz, M. Starowieyski, Kraków 1996.
Brunon Koniecko OSB – benedyktyn tyniecki. Do opactwa wstąpił w 2010 roku. Święcenia kapłańskie przyjął w 2018 r. Jest absolwentem administracji oraz teologii. W opactwie tynieckim był m.in. przeorem, podprzeorem i wychowawcą. Autor książek: Medytować to…, Nie żartujcie sobie z Bóstwa!, Modlitwa Jezusowa. Przewodnik po rekolekcjach Oddychać Imieniem, Droga Filokalii. 50-dniowe ćwiczenie duchowe
Opracowanie graficzne: Mikołaj Jastrzębski OSB
Jeśli chcesz otrzymywać bezpłatne powiadomienia o wszystkich tekstach, które w danym tygodniu pojawiły się na portalu modlitwajezusowa.com.pl, to zapisz się na otrzymywanie wiadomości. Jak będzie działać system powiadomień o nowych wpisach na portalu modlitwajezusowa.com.pl? Raz w tygodniu, w niedzielę o 18:00, otrzymasz wiadomość z listą najnowszych artykułów, które ukazały się na portalu modlitwajezusowa.com.pl.
