Biskup, Ojciec Kościoła, doktor Kościoła.
Jest jednym z czterech wielkich doktorów Kościoła Wschodniego.
Jest wpisany do kalendarza powszechnego rzymskiego. Jego wspomnienie obowiązkowe przypada 2 maja.
Urodził się ok. 295 r. w Aleksandrii.
Atanazy był wszechstronnie wykształcony. W 319 r. został wyświęcony na diakona. Brał udział w synodzie w Nicei 325 r., jako sekretarz Aleksandra, bp Aleksandrii. Występował przeciwko nauce arian. W 328 r. po śmierci Aleksandra został biskupem Aleksandrii. Pięć razy był zmuszany do opuszczenia stolicy biskupiej. W sumie na wygnaniu spędził 17 lat. Prawdopodobnie przez większość tego okresu przebywał na pustyni egipskiej. Wiarę chrześcijańską głosił także w Etiopii i Arabii.
W latach młodości udał się na pustynię egipską, gdzie spotkał św. Antoniego Wielkiego. Po jego śmierci napisał jego Żywot. Zajmuje on wyjątkową pozycję w jego twórczości. Ma charakter głównie ascetyczny. Dzieło stało się bardzo popularne (m.in. dzięki przetłumaczeniu na łacinę przez Ewagriusza z Pontu) i przyczyniło się do rozwoju życia monastycznego w Kościele Wschodnim i Zachodnim.
Atanazy był wybitnym teologiem. Spora część jego pism związana jest z polemiką antyariańską. Jest autorem pism dogmatycznych (np. Mowy przeciw poganom). Wyjaśniał kwestie chrystologiczne oraz trynitarne. Był wielkim orędownikiem używania słowa homoousios (współistotny) w trynitologii. Jest autorem listów, w tym bardzo istotnych – Listy do Serapiona. Porusza w nich kwestie obrony Bóstwa Ducha Świętego, jak również podaję naukę o Trójcy Świętej. To w zasadzie pierwszy traktat o Duchu Świętym w historii teologii. Grzegorz z Nazjanzu nazwał Atanazego pierwszym teologiem Trójcy w pełnym tego słowa znaczeniu oraz filarem Kościoła. Ze względu na swoje pisma i niezłomność w bronieniu prawowiernej wiary św. Atanazy jest jedną najważniejszych postaci w tradycji chrześcijańskiej.
Zmarł 2 maja 373 r. w Aleksandrii.
Bibliografia:
Benedykt XVI, Święty Atanazy Wielki.
H. von Campenhausen, Ojcowie Kościoła, Warszawa 1967.
F. Drączkowski, Patrologia, Pelplin-Lublin 1998.
A. Żurek, Wprowadzenie do Ojców Kościoła, Kraków 1993.
Brunon Koniecko OSB – benedyktyn tyniecki. Do opactwa wstąpił w 2010 roku. Święcenia kapłańskie przyjął w 2018 r. Jest absolwentem administracji oraz teologii. W opactwie tynieckim był m.in. przeorem, podprzeorem i wychowawcą. Autor książek: Medytować to…, Nie żartujcie sobie z Bóstwa!, Modlitwa Jezusowa. Przewodnik po rekolekcjach Oddychać Imieniem, Droga Filokalii. 50-dniowe ćwiczenie duchowe
Opracowanie graficzne: Mikołaj Jastrzębski OSB
Jeśli chcesz otrzymywać bezpłatne powiadomienia o wszystkich tekstach, które w danym tygodniu pojawiły się na portalu modlitwajezusowa.com.pl, to zapisz się na otrzymywanie wiadomości. Jak będzie działać system powiadomień o nowych wpisach na portalu modlitwajezusowa.com.pl? Raz w tygodniu, w niedzielę o 18:00, otrzymasz wiadomość z listą najnowszych artykułów, które ukazały się na portalu modlitwajezusowa.com.pl.
