W modlitwie Jezusowej mówimy Panie Jezu Chryste, Synu Boży, zmiłuj się nade mną, grzesznikiem. Uznajemy więc swój grzech. Prosimy o jego odpuszczenie, o zmiłowanie nad nami, o miłosierdzie. Grzech oddala od Boga, osłabia relację z Nim. Uświadamiając sobie swój stan, trzeba uznać, że człowiek nie może sam pokonać swego grzechu. Nie może sam siebie rozgrzeszyć. Potrzebuje interwencji Boga, Jego łaski, Jego miłosierdzia.
Praktyka modlitwy Jezusowej pozwala nam stawać w prawdzie, uznać swój grzech. Jego świadomość powinna kierować nas w stronę pokuty, przemiany, odnowy. Tylko prawdziwe nawrócenie może na nowo nas skierować ku Bogu. Każdy grzech jest bowiem odwrotem od Stwórcy, a nawrócenie powrotem do Niego. Konieczność pokuty za grzech ukazują Apoftegmaty Ojców Pustyni:
Powiedział mi brat: „Rzekł mi abba Kamis: ‘Oto powiedział mi mój ojciec abba Anter: Ilekolwiek popełniłem grzechów, przebaczy mi Pan, jeśli pokutowałem, lecz jeśli mój brat prosił mnie o przebaczenie, nie przebaczyłem mu, to i mnie również Pan nie przebaczy’” (Fragment publikacji Apoftegmaty Ojców Pustyni, tom 3)
To opowiadanie wskazuje także na wartość przebaczenia. Nikt z ludzi nie jest doskonały. Wszyscy popełniamy błędy. Przebaczenie nic nie kosztuje. Daje uwolnienie. To pokazanie, że nikt nie jest większy, ważniejszy, lepszy. To uznanie bliźniego za równego sobie. To życie zgodne z nauką Jezusa. Przebaczenie nie oznacza przyznania komuś racji czy akceptacji jego zachowania, ale wypełnienie przykazania miłości bliźniego. Każdemu z nas powinno zależeć na dobru innych ludzi, na ich zbawieniu. Jednak czy mamy wystarczającą determinację, aby iść w tym kierunku? Czy pragniemy całym sercem zbawienia? Posłuchajmy Ojców Pustyni:
Błogosławionej pamięci Atanazy, arcybiskup aleksandryjski, zaprosił abba Pambo, aby przyszedł z pustyni do Aleksandrii. Poszedł więc; i zobaczył tam pewną aktorkę. I rozpłakał się. A kiedy go pytano, dlaczego płacze, odpowiedział: „Dwie rzeczy mnie poruszyły. Pierwsza to jej potępienie; a druga to to, że ja nie tak gorliwie usiłuję spodobać się Bogu, jak ona usiłuje spodobać się grzesznym ludziom” (Fragment publikacji Apoftegmaty Ojców Pustyni, tom 1)
Ta nauka daje nam materiał na refleksję, czy aby rzeczywiście gorliwie troszczymy się o swoje zbawienie. W obecnych czasach człowiek potrafi poświęcić całe swoje życie karierze zawodowej, osiągnięciu mistrzostwa w danej dyscyplinie sportowej czy sztuce. Czy chrześcijanin z równą gorliwością i motywacją podąża w stronę zbawienia, życia według przykazań Bożych, wypełniania woli Bożej? To pytania, które warto sobie stawiać, podejmując rachunek sumienia.
Tym, co najbardziej przeszkadza w motywacji i gorliwości do kroczenia drogą ku Bogu, jest grzech. Potrzeba więc zerwania z nim, zejścia ze ścieżki, która do niego prowadzi. Zarazem grzech sprawia, że nikt nie może się nad innych wywyższać, nie możemy czuć się lepsi od innych. Grzech pokazuje, że jestem taki sam, jak inni. Świadomość tego będzie pomagała w tym, aby budować jedność między ludźmi, aby ich miłować, przebaczać im i dawać nadzieję.
Pewien brat zgrzeszył i kapłan wypędził go z kościoła. Wtedy abba Besarion wstał i wyszedł z nim razem, mówiąc: „Ja także jestem grzeszny” (Fragment publikacji Apoftegmaty Ojców Pustyni, tom 1)
Brunon Koniecko OSB – benedyktyn tyniecki. Do opactwa wstąpił w 2010 roku. Święcenia kapłańskie przyjął w 2018 r. Jest absolwentem administracji oraz teologii. W opactwie tynieckim był m.in. przeorem, podprzeorem i wychowawcą. Autor książek: Medytować to…, Nie żartujcie sobie z Bóstwa!, Modlitwa Jezusowa. Przewodnik po rekolekcjach Oddychać Imieniem, Droga Filokalii. 50-dniowe ćwiczenie duchowe
Jeśli chcesz otrzymywać bezpłatne powiadomienia o wszystkich tekstach, które w danym tygodniu pojawiły się na portalu modlitwajezusowa.com.pl, to zapisz się na otrzymywanie wiadomości. Jak będzie działać system powiadomień o nowych wpisach na portalu modlitwajezusowa.com.pl? Raz w tygodniu, w niedzielę o 18:00, otrzymasz wiadomość z listą najnowszych artykułów, które ukazały się na portalu modlitwajezusowa.com.pl.
