Nie sposób stać się mężem dobrym i mądrym w krótkim czasie, ale osiąga się to mozolną medytacją, odpowiednim sposobem życia, doświadczeniem, nakładem czasu, ćwiczeniem i pragnieniem dobrych czynów. Człowiek dobry i miły Bogu, który prawdziwie Go poznaje, nie ustępuje w obfitym czynieniu tego, co Mu się podoba. Rzadko jednak znajdują się tacy ludzie.
— Pseudo-Antoni Wielki, Naszego w gronie świętych Ojca Antoniego Wielkiego pouczenia o zachowaniu ludzi i właściwym sposobie postępowania w stu siedemdziesięciu rozdziałach, [w:] Filokalia, tom 1.
„Nie od razu Kraków zbudowano”. Tak brzmi ludowe przysłowie. Pseudo-Antoni Wielki mówi coś podobnego. Dotyka jednak sfery duchowej człowieka, a prawdopodobnie chodzi o całokształt ludzkiej egzystencji. Uważa, że stanie się mądrą i dobrą osobą w krótkim czasie nie jest możliwe. Potrzeba na to odpowiedniej ilości czasu i to z pewnością długiego.
Dlaczego tak się dzieje? Warto spojrzeć na rozwój fizyczny człowieka. Dokonuje się w dłuższym okresie jakim jest kilkanaście lat od urodzenia człowieka. Najwyższą sprawność zazwyczaj osiąga się w wieku dwudziestu kilku lat. W przypadku sfery intelektualnej szczyt umiejętności przychodzi nieraz jeszcze później. To ukazuje nam, że w ludzkim życiu na wszystko jest odpowiednia pora.
Antropologia chrześcijańska dostrzega człowieka w jego wszystkich wymiarach, nie neguje żadnego z nich. Co więcej, człowiek może tylko wtedy w pełni się rozwijać, gdy będzie to dotyczyło każdej sfery jego życia: biologicznej, psychicznej, społecznej czy duchowej. O tych różnych elementach mówi Pseudo-Antoni wyliczając rozmaite dziedziny ludzkiego życia.
Zarazem zaznacza, że rzadko można spotkać człowieka, który nie ustępuje w obfitym czynieniu tego, co Bogu się podoba. Oznacza to wykorzystywanie w pełni wszystkich swoich możliwości. Wymaga to zaangażowania, wytrwałości, rzetelności, dbałości, sumienności i zorientowania na to, co najważniejsze. Wiąże się to także z prawdziwością życia. Dzisiaj promuje się model szybkiego i łatwego zdobywania różnych osiągnięć. Pseudo-Antoni mówi, że w życiu ludzkim jest to mało realne.
Modlitwa Jezusowa może wydawać się mało atrakcyjną i nudną praktyką. Jednak Pseudo-Antoni wskazuje, że m.in. mozolna medytacja pomaga osiągnąć w życiu dobroć i mądrość. Nie dzieje się to przypadkowo, w krótkim czasie czy w jakikolwiek inny sposób. To wytrwałe dążenie do prawdy i celu. Tak, jak w osiągnięciu mądrości życia potrzebne jest poświęcenie czasu, ćwiczenie i pragnienie dobrych czynów, tak samo jest w modlitwie Jezusowej.
Medytacja nie może być oderwaniem od życia, ale stopniowym podążaniem ku ostatecznemu celowi. To wytrwałe dążenie, trwanie, ćwiczenie, pragnienie, poświęcanie czasu, aby nie tylko stawać się lepszym człowiekiem, ale przede wszystkim bliskim Bogu, aby Jego coraz bardziej poznawać. Modlitwa Jezusowa to stałe i niezłomne pragnienie poznawania Boga coraz więcej i głębiej.
Brunon Koniecko OSB – benedyktyn tyniecki. Do opactwa wstąpił w 2010 roku. Święcenia kapłańskie przyjął w 2018 r. Jest absolwentem administracji oraz teologii. W opactwie tynieckim był m.in. przeorem, podprzeorem i wychowawcą. Autor książek: Medytować to…, Nie żartujcie sobie z Bóstwa!, Modlitwa Jezusowa. Przewodnik po rekolekcjach Oddychać Imieniem, Droga Filokalii. 50-dniowe ćwiczenie duchowe
Jeśli chcesz otrzymywać bezpłatne powiadomienia o wszystkich tekstach, które w danym tygodniu pojawiły się na portalu modlitwajezusowa.com.pl, to zapisz się na otrzymywanie wiadomości. Jak będzie działać system powiadomień o nowych wpisach na portalu modlitwajezusowa.com.pl? Raz w tygodniu, w niedzielę o 18:00, otrzymasz wiadomość z listą najnowszych artykułów, które ukazały się na portalu modlitwajezusowa.com.pl.
